Το ευαγγελικό και αποστολικό ανάγνωσμα της Κυριακής του Θωμά 12 Μάϊου 2024

Ὁ Χριστός στή ζωή μας

Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς τοῦ Θωμᾶ 12 Μάϊου 2024 (Ἰωάν. κ΄ 19-31)

Οὔσης οὖν ὀψίας τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ τῇ μιᾷ τῶν σαββάτων, καὶ τῶν θυρῶν κεκλεισμένων ὅπου ἦσαν οἱ μαθηταὶ συνηγμένοι διὰ τὸν φόβον τῶν Ἰουδαίων, ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς καὶ ἔστη εἰς τὸ μέσον, καὶ λέγει αὐτοῖς· εἰρήνη ὑμῖν. καὶ τοῦτο εἰπὼν ἔδειξεν αὐτοῖς τὰς χεῖρας καὶ τὴν πλευρὰν αὐτοῦ. ἐχάρησαν οὖν οἱ μαθηταὶ ἰδόντες τὸν Κύριον. εἶπεν οὖν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς πάλιν· εἰρήνη ὑμῖν. καθὼς ἀπέσταλκέ με ὁ πατήρ, κἀγὼ πέμπω ὑμᾶς. καὶ τοῦτο εἰπὼν ἐνεφύσησε καὶ λέγει αὐτοῖς· λάβετε Πνεῦμα Ἅγιον· ἄν τινων ἀφῆτε τὰς ἁμαρτίας, ἀφίενται αὐτοῖς, ἄν τινων κρατῆτε, κεκράτηνται.

Η μάχη στο δοξασμένο Χάνι: Γραβιά,8 Μαΐου 1821

ΘΡΕΜΜΑ ΤΟΥ ΑΝΔΡΟΥΤΣΟΥ,ΠΡΕΠΕΙ ΣΟΥ

ΤΗΣ ΔΟΞΑΣ ΤΟ ΣΤΕΦΑΝΙ.

ΝΑΟ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ ΕΧΤΙΣΕΣ

ΜΕ ΤΗΣ ΓΡΑΒΙΑΣ ΤΟ ΧΑΝΙ.

Κ.ΠΑΛΑΜΑΣ,1930

Σύντομο ιστορικό:—Γιγαντομαχία εις το Χάνι τής Γραβιάς. Ο Οδυσσεύς Ανδρούτσος, διά ν’ αναχαιτίση τους κατερχομένους προς την Άμφισσαν, οπόθεν εσκόπουν να διαπεραιωθούν εις Πελοπόννησον, εννεακισχιλίους τουρκαλβανούς των Ομέρ Βρυώνη και Μεχμέτ Κιοσσέ, οχυρούται με 120 παλληκάρια εις το Χάνι τής Γραβιάς.

Οι θαρραλέοι υπερασπισταί εισήλθον ο εις μετά τον άλλον, χορεύοντες και άδοντες το γνωστό κλέφτικο τραγούδι: «Κάτω στου Βάλτου τα χωριά…». Μεταξύ τούτων ήσαν ο Γκούρας, ο Τράκας, ο Παπανδρέας, ο Αγγελής Γοβγίνας, από την Εύβοιαν, ο Κατσικογιάννης, ο Αθ. Καπλάνης κ.ά.

Αι λυσσώδεις επιθέσεις των τούρκων διεδέχοντο η μία την άλλην, ο δε Ομέρ Βρυώνης είχε προκηρύξει αμοιβήν πεντακοσίων πουγγίων (5.000 περίπου σημερινών δραχμών) εις εκείνον που θα εισήρχετο πρώτος εις το Χάνι. Αλλ’

Συνέχεια →

Η μάχη της Οσνίτσανης (Καστανοφύτου) και ο ηρωικός θάνατος των Μακεδονομάχων Λ. Πετροπουλάκη και Α. Βλαχάκη (καπετάν- Λίτσα) (7 Μαΐου 1906)

Η Μάχη της Οσνίτσανης (άγνωστη, ξεχασμένη, αλλά ιδιαίτερα σημαντική…)

Η δράσις των Ελληνικών σωμάτων εις ολόκληρον την Δυτικήν Μακεδονίαν, παρ’ όλας τας αντιξοότητας, ουδέποτε διεκόπη τελείως κατά την διάρκειαν του χειμώνας. Από τής ανοίξεως δε του 1906 ήρχισε και πάλιν να εντείνεται. Ήδη από τού Σεπτεμβρίου τού 1905 είχεν αφιχθή εις την περιοχήν των Καστανοχωρίων το σώμα τού Ανθυπολοχαγού τού Πεζικού Βλαχάκη Αντωνίου (Λίτσα) δυνάμεως τεσσαράκοντα οκτώ ανδρών. […]

Την 4ην Μαΐου ό Βλαχάκης έλαβε διαταγήν τού Κέντρου Μοναστηρίου να προσβάλη το Εξαρχικόν χωρίον Οσνίτσανη (Καστανόφυτον). Εις εκτέλεσιν τής διαταγής αυτής ενήργησεν αμέσως και την 6ην Μαΐου αφίχθη μεθ’ ολοκλήρου τής δυνάμεώς του εις την Μονήν τού Αγίου Αθανασίου πλησίον τής Οσνίτσανης.

η συνέχεια ΕΔΩ

Ο βίος και το μαρτύριο των αγίων Ραφαήλ, Νικολάου και Ειρήνης των εν Θερμή της Λέσβου

(μαρτύρησαν την Λαμπροτρίτη του 1463)

Άγιοι Ραφαήλ, Νικόλαος και Ειρήνη

Οι νεοφανείς Άγιοι της Λέσβου. Ο Άγιος Ραφαήλ – μαζί  με τον Άγιο Νικόλαο και την Αγία Ειρήνη – είναι ο νέος απεσταλμένος του Θεού που ήρθε στη Γη, την κρίσιμη αυτή εποχή, για να προσφέρει τα θαύματά Του και να μας λυτρώσει από τις αρρώστιες και την απόγνωση. Στη μονή Του, την οποία έχτισε η Αγία Ηγουμένη Ευγενία Κλειδαρά, συρρέουν όλο το χρόνο χιλιάδες πιστών ζητώντας έλεος από το θαυματουργό Άγιο. Πριν χτιστεί το μοναστήρι, λίγο πιο πάνω από την Λουτρόπολη της Θερμής βρίσκεται ο λόφος των Καρυών που τον ονόμαζαν «Παναγιά της Καρυάς». Εκεί υπήρχαν μερικές πελεκητές πέτρες και ο χώρος αυτός ευωδίαζε. Οι πιστοί άναβαν ένα καντήλι, κρεμασμένο σ’ ένα πρίνο και έκαναν – μια φορά το χρόνο – λειτουργία, την ημέρα της Λαμπροτρίτης από πατροπαράδοτο έθιμο.  Επίσης, ο λόφος αυτός φέρει, από παράδοση, και την ονομασία «Καλόγερος». Την ονομασία

Συνέχεια →

Η Ιστορία του Γένους μας

“Πρόφτασε Τροπαιοφόρε, μεγαλομάρτυς Γεώργιε,

όσο ακόμα ακούγεται στην Ελλάδα μας

το Χριστός Ανέστη.”

Άγιε μου Γιώργη των Ρωμηών,

άγιε μου Γιώργη των Ελλήνων, των Γραικών,

άγιε μου Γιώργη των Ορθοδόξων Χριστιανών,

Συνέχεια →

Οι αγιασμένοι γονείς του αγίου Γεωργίου, Γερόντιος και Πολυχρονία

(η μνήμη του αγίου Γεωργίου τιμάται την Δευτέρα της Διακαινησίμου, όταν η 23η Απριλίου τύχει εντός της Μεγάλης Σαρακοστής)

Στὶς 23 Ἀπριλίου ἡ ἁγία μας Ἐκκλησίαμαζὶ μὲ τὸν ἔνδοξο ἅγιο μεγαλομάρτυραΓεώργιο τὸν Τροπαιοφόρο ἑορτάζει καὶ τὴ μάρτυρα μητέρα του, τὴν ἁγία Πολυχρονία. Πολυχρονία! Μιὰ γυναίκα ἀπὸφημισμέ νο ἀρχοντικὸ γένος τῆς Καπ παδοκίας. Μὲ πατρίδα τὴ Λύδδα (Διόσπολη)τῆς Παλαιστίνης. Δὲν θαμπώθηκε ἀπὸ τὰἐπίγεια πλούτη της οὔτε ἀγάπησε τὶς ματαιότητες τοῦ φθαρτοῦ κόσμου. Ἐπέλεξετὸν σεμνὸ καὶ ἔντιμο οἰκογενειακὸ βίο μὲ σύζυγο τὸν συγκλητικὸ Γερόντιο τὸνΣτρατηλάτη, ὁ ὁποῖος ἀρχικὰ ἦταν εἰδωλολάτρης.

Τὸ μικρό τους παιδὶ ἡ Πολυχρονία τὸ βάπτισε κρυφὰ σ’ ἕνα μοναστήρι τῆς περιοχῆς τῆς Ἀρμενίας καὶ τὸ ὀνόμασε Γεώργιο, τὴν ἐποχὴ ποὺ ἄρχισε νὰ πνέει ἰσχυρὸς ὁ ἄνεμος τοῦ σκληροῦ διωγμοῦτοῦ Διοκλητιανοῦ.

Συνέχεια →

Ο Εσπερινός της Αναστάσεως (Δεύτερη Ανάσταση ή Εσπερινός της Αγάπης)

Τι συμβολίζει ο Εσπερινός της Αγάπης και γιατί διαβάζεται το Ι. Ευαγγέλιο σε πολλές γλώσσες και διαλέκτους;Το απόγευμα της Κυριακής (ή αλλού στις 11 το πρωί) τελείται ο «Εσπερινός της Αγάπης», όπου σε πολλές γλώσσες διαβάζεται το Ιερό Ευαγγέλιο και διατρανώνεται παγκοσμίως η εποχή της Αναστάσιμης ελπίδας.

Την Κυριακή του Πάσχα η Εκκλησία αφήνει πίσω τον πόνο, τη θλίψη των Παθών και της Σταύρωσης και διακηρύττει την αγαλλίαση και την ελπίδα που φέρνει η Ανάσταση.

Το απόγευμα της Κυριακής οι απανταχού Ορθόδοξοι τελούν τον «Εσπερινό της Αγάπης». Το Ιερό Ευαγγέλιο διαβάζεται σε δεκάδες ξένες γλώσσες για να διατρανωθεί παγκοσμίως η εποχή της Αναστάσιμης ελπίδας. Ο Εσπερινός ονομάζεται και «Αγάπη», επειδή ο Χριστός σταυρώθηκε και αναστήθηκε για την αγάπη των ανθρώπων. Για να μπορέσει ο άνθρωπος να μορφώσει λυτρωτική σχέση κοινωνίας με το Θεό. Για να αποκτήσει ο άνθρωπος προοπτική σωτηρίας, μια προοπτική θεμελιωμένη στην άφθαρτη, άνευ όρων και ορίων αγάπη του Θεού για τον άνθρωπο.

Συνέχεια ΕΔΩ→

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ! Κατηχητικός Λόγος Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου (πρωτότυπο κείμενο και μετάφραση)

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!!!

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΕΥΛΟΓΙΑ ΣΕ ΕΣΑΣ  ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΣΑΣ!

ιστολόγιο “Αντέχουμε…”

.

Εἴ τις εὐσεβής καί φιλόθεος, ἀπολαυέτω τῆς καλῆς ταύτης καί λαμπρᾶς πανηγύρεως.

Εἴ τις εὐγνώμων, εἰσελθέτω χαίρων εἰς τήν χαράν τοῦ Κυρίου αὐτοῦ.

Εἴ τις ἔκαμε νηστεύων, ἀπολαυέτω νῦν τό δηνάριον.

Εἴ τις ἀπό τῆς πρώτης ὥρας εἰργάσατο, δεχέσθω σήμερον τό δίκαιον ὄφλημα.

Συνέχεια  ΕΔΩ→

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ – Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ

Η Κυριακή του Πάσχα είναι για την Εκκλησία η αφετηρία της νέας δημιουργίας. Η φθορά και ο θάνατος πλέον δεν έχουν καμία δύναμη στη ζωή του ανθρώπου και της κτίσης, αλλά “τα πάντα πεπλήρωται φωτός, ουρανός τε και γη και τα καταχθόνια”. Αυτό φαντάζει οξύμωρο για τη νοοτροπία του κόσμου, καθώς όλοι διαπιστώνουμε την συνεχή καταστροφή του περιβάλλοντος, τον θάνατο που κρατά δέσμιο τον κάθε άνθρωπο, αλλά και το γεγονός ότι ο κόσμος μας ελάχιστα έχει αλλάξει, παρά τα μηνύματα και την παρουσία της πίστης στο Χριστό. Αδικίες και πόλεμοι γίνονται, τα συμφέροντα κυριαρχούν, η ζωή είναι πάντοτε απλόχερη για τους λίγους, ενώ οι πολλοί βιώνουν την δυσκολία, η πρόοδος δεν έχει εξασφαλίσει την ευτυχία, αλλά έχει εξοβελίσει το Θεό από την ζωή των πολλών.

Συνέχεια →

«ΔΕΥΤΕ ΙΔΩΜΕΝ ΤΗΝ ΖΩΗΝ ΗΜΩΝ ΕΝ ΤΑΦΩ ΚΕΙΜΕΝΗΝ» (το περιεχόμενο και το νόημα του Μεγάλου Σαββάτου)

« Τω Αγίω και Μεγάλω Σαββάτω, την θεόσωμον ταφήν και την εις ’δου κάθοδον του Κυρίου και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού εορτάζομεν, δι’ ών της φθοράς το ημέτερον γένος ανακληθέν προς αιωνίαν ζωήν μεταβέβηκε».

Σύμφωνα με το ιερό συναξάρι αυτήν την άγια ημέρα τιμάμε και προσκυνάμε την ταφή του Κυρίου μας και την εις Άδου Κάθοδόν Του.

Το απόγευμα της Μεγάλης Παρασκευής, αφότου εξέπνευσε ο Κύριος επί του σταυρού, έπρεπε να ταφεί και μάλιστα βιαστικά, διότι όπως μας πληροφορεί ο ιερός Ευαγγελιστής οι Ιουδαίοι «ίνα μη μείνη επί του σταυρού τα σώματα εν τω σαββάτω, επεί Παρασκευή ην΄ ην γαρ μεγάλη η ημέρα εκείνη του σαββάτου΄ ηρώτησαν τον Πιλάτον ίνα κατεαγώσιν αυτών τα σκέλη, και αρθώσιν» (Ιωάν.19:31). Οι στρατιώτες με χονδρές σιδερένιες βέργες τσάκισαν τα κόκαλα των δύο συσταυρωμένων ληστών, για να επιταχύνουν το θάνατό τους, διότι ακόμη δεν είχαν εκπνεύσει. «Επί τον Ιησούν ελθόντες ως είδον αυτόν ήδη τεθνηκότα, ου κατέαξαν αυτού τα σκέλη, αλλ’ εις των στρατιωτών λόγχη αυτού την πλευράν ένυξε, και ευθέως εξήλθε αίμα και ύδωρ» (Ιωάν.19:33). Αυτό σημαίνει ότι ο θάνατος του Κυρίου υπήρξε πραγματικός, εις πείσμα όλων εκείνων των συκοφαντών, οι οποίοι συνεχίζοντες την θεομάχο έχθρα των αρχόντων του Ισραήλ, υποστήριζαν και υποστηρίζουν ότι δήθεν δεν πέθανε επί του σταυρού και κατά συνέπεια η ανάστασή Του ήταν ψεύτικη!

Συνέχεια →

ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ: Μεγάλο Σάββατο

(και για μεγάλα παιδιά)

Σχόλια στα δραματικά γεγονότα της Αγίας και Μεγάλης Εβδομάδας

ΜΕΓΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟ – Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ

Το Μεγάλο Σάββατο η Εκκλησία μας κείται στην προσδοκία της Ανάστασης. Ο Χριστός βρίσκεται στον Άδη, το σώμα Του έχει ταφεί, χωρίς όμως να γνωρίζει την φθορά που γνωρίζουν όλοι οι νεκροί, καθώς παραμένει ενωμένο με την θεότητα, ενώ η ψυχή του Χριστού βρίσκεται στην κόλαση, στο χώρο του θανάτου, όπου κηρύττει την μετάνοια. Ο Θεάνθρωπος Χριστός ολοκληρώνει το έργο της Θείας Οικονομίας, που είναι η ανάσταση όλης της Δημιουργίας και όλων των ανθρώπων, κι αυτών που ήταν εν ζωή, αλλά και αυτών που είχαν πεθάνει πριν τον ερχομό του Ιησού στον κόσμο. Ο έσχατος εχθρός του ανθρώπου, ο θάνατος, νικιέται δια του θανάτου του Χριστού, και όλα κινούνται στην προσδοκία της Ανάστασης, της γνήσιας ελευθερίας.

Συνέχεια ΕΔΩ→

ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

“Σέ τόν αναβαλόμενον τό φῶς ὥσπερ ἱμάτιον καθελών Ἰωσήφ ἀπό τοῦ ξύλου σύνΝικοδήμῳ καί θεωρήσας νεκρόν, γυμνόν, ἄταφον, εὐσυμπάθητον θρῆνον ἀναλαβών, ὀδυρόμενος ἔλεγεν∙ Οἴμοι, γλυκύτατε Ἰησοῦ! ὅν πρό μικροῦ ὁ ἥλιος ἐν σταυρῷ κρεμάμενον θεασάμενος ζόφον περιεβάλλετο καί ἡ γῆ τῷ φόβῳ ἐκυμαίνετο καί διεῤῥήγνυτο ναοῦ τό καταπέτασμα· ἀλλ᾽ ἰδού νῦν βλέπω σε δι᾽ ἐμέ ἑκουσίως ὑπελθόντα θάνατον. Πῶς σε κηδεύσω, Θεέ μου; ἤ πῶς σινδόσιν εἱλήσω; Ποίαις χερσί δέ προσψαύσω τό σόν ἀκήρατον σῶμα; ἤ ποῖα ᾄσματα μέλψω τῇ σῇ ἐξόδῳ οἰκτίρμον; Μεγαλύνω τά πάθη σου, ὑμνολογῶ καί τήν ταφήν σου σύν τῇ ἀναστάσει, κραυγάζων· Κύριε, δόξα σοι».

ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ: Μεγάλη Παρασκευή

(και για μεγάλα παιδιά)

Σχόλια στα δραματικά γεγονότα της Αγίας και Μεγάλης Εβδομάδας

ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ – Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΗΣ ΘΥΣΙΑΣ

Η Μεγάλη Παρασκευή μας φέρνει ενώπιον των Παθών του Κυρίου μας. Ο Χριστός υποφέρει, σταυρώνεται και πεθαίνει, για να μας οδηγήσει στην σωτηρία, την απαλλαγή από την φθορά και την αμαρτία που διαποτίζει την ύπαρξή μας και να μας δώσει την Ζωή. Στους Μακαρισμούς, που ψάλλουμε μετά την έξοδο του Εσταυρωμένου, διαβάζουμε χαρακτηριστικά: “Εσταυρώθης δι’ εμέ, ίνα εμοί πηγάσης την άφεσιν. Εκεντήθης την πλευράν, ίνα κρουνούς ζωής αναβλύσης μοι”. Η συγγνώμη του Σταυρού και η ανάβλυση της ζωής μέσα από το Πάθος, μας κάνουν να συνειδητοποιήσουμε ότι αληθινή ελευθερία δεν νοείται χωρίς θυσία.

Συνέχεια →

Τη Αγία και Μεγάλη Πέμπτη – «Εκείνο το Δείπνο», Υμνολογική εκλογή.

 αγ. Ιωάννου του Χρυσοστόμου: Εκείνο το Δείπνο

Πρέπει να πιστέψετε ότι και τώρα, όταν τελούμε τη θεία Λειτουργία και κοινωνούμε, είναι εκείνο το δείπνο, ο Μυστικός Δείπνος, κατά τον οποίο ο ίδιος ο Κύριος Ιησούς παρίστατο. Τίποτε μάλιστα δεν κάνει το σημερινό δείπνο υποδεέστερο εκείνου. Ούτε να σκεφτούμε ότι τάχα αυτό, το δικό μας σημερινό, το ετοιμάζει άνθρωπος, εκείνο δε ο Κύριος. Αλλά και εκείνο και αυτό ο ίδιος, ο Κύριος τα προσφέρει.

Όταν λοιπόν δεις να σου προσφέρονται τα ιερά και τίμια δώρα, μη θεωρείσεις ότι αυτό το κάνει ο ιερέας, αλλά να βλέπεις, ότι του Θεού είναι το χέρι που προτείνεται…
Διότι εκείνος που έδωσε το μεγαλύτερο, δηλαδή που παρέδωσε τον εαυτό του για τη σωτηρία των ανθρώπων, πολύ περισσότερο δε θα απαξιώσει να σου μεταδώσει το Σώμα του.

Ας ακούσουμε λοιπόν και ιερείς και πλήρωμα της Εκκλησίας, ποιά μεγάλη δωρεά αξιωθήκαμε. Να ακούσουμε και να τρομάξουμε. Μας έδωσε ο Κύριος να χορτάσουμε με τις αγίες σάρκες του, τον ίδιο τον εαυτό του μας έδωσε θυσιασμένο. Ποια θα είναι η απολογία μας, εάν, ενώ με τέτοια αγία τροφή τρεφόμαστε, σε τόσα πολλά και μεγάλα αμαρτάνουμε; Όταν, ενώ εσθίουμε (κοινωνούμε) Αμνό, γινόμαστε λύκοι; Όταν ενώ ενωνόμαστε με πρόβατο, και τους λέοντες ακόμη ξεπερνούμε;

Συνέχεια →

Ο Θεός υπηρέτης!

(από το περιοδικό Προς τη Νίκη-κείμενο και για παιδιά)

«ἤρξατο νίπτειν τούς πόδας τῶν μαθητῶν»

Μόλις είχε αρχίσει ο Μυστικός Δείπνος. Τελευταίες στιγμές του Χριστού μαζί με τους μαθητές Του… Κι ενώ όλοι είχαν πάρει τις θέσεις τους γύρω από το στρωμένο τραπέζι, ο Κύριος Ιησούς προβαίνει σε μια μεγαλειώδη κίνηση, που μαρτυρούσε τον ωκεανό της αγάπης προς τους μαθητές Του και το ύψος της ταπείνωσής Του:

Σηκώνεται από το τραπέζι και βγάζει το εξωτερικό Του ένδυμα. Έπειτα παίρνει μια ποδιά, τη ζώνεται και βάζει νερό σε μια λεκάνη. Σκύβει κάτω, γονατίζει και αρχίζει να περνά μπροστά από τους μαθητές Του και έναν-έναν να τους πλένει τα πόδια. Ήταν συνηθισμένη αυτή δουλειά των δούλων: Μόλις έρχονταν οι κύριοί τους στο σπίτι ή άλλοι προσκεκλημένοι, να τους πλένουν τα πόδια, κι έτσι έπειτα να κάθονται στο τραπέζι για φαγητό.

Αυτό το έργο των δούλων το επιτελεί τώρα ο Κύριος και Βασιλεύς του Σύμπαντος. Ένας Θεός σκυμμένος κάτω να πλένει τα πόδια των ανθρώπων! Κι έπειτα να τα σκουπίζει με την πετσέτα, με την οποία ήταν ζωσμένος.

Συνέχεια →

«ΤΗ ΜΥΣΤΙΚΗ ΕΝ ΦΟΒΩ ΤΡΑΠΕΖΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΑΝΤΕΣ ΠΑΝΤΕΣ» (το περιεχόμενο και το νόημα της Μεγάλης Πέμπτης)

«Τη Αγία και Μεγάλη Πέμπτη οι τα πάντα καλώς διαταξάμενοι θείοι Πατέρες, αλληλοδιαδόχως εκ τε των θείων Αποστόλων και των ιερών Ευαγγελίων παραδεδώκασιν ημίν τέσσερά τινα εορτάζειν΄ τον ιερόν Νιπτήρα, τον Μυστικόν Δείπνον (δηλαδή την παράδοσιν των καθ’ ημάς  φρικτών Μυστηρίων), την υπερφυά Προσευχήν και την Προδοσίαν αυτήν». 

Αυτό είναι το συναξάρι της Μεγάλης Πέμπτης. Η αγία μας Εκκλησία τιμά την αγία αυτή ημέρα όσα έλαβαν χώρα στο υπερώο της Ιερουσαλήμ και όσα ακολούθησαν μετά το Μυστικό Δείπνο.

       Το Θείο Δράμα οδεύει προς την ολοκλήρωσή του. Ο εκουσίως και αδίκως Παθών για τη δική μας σωτηρία Κύριος γνωρίζει ότι έφτασε το τέλος της επί γης παρουσίας Του. Η προδοσία του αγνώμονα μαθητή, η σύλληψη, οι εξευτελισμοί, η καταδίκη και ο σταυρικός θάνατος είναι θέμα ωρών. Ως άνθρωπος αισθανόταν το δια της θυσίας Του βαρύ φορτίο της απολυτρώσεως του ανθρωπίνου γένους και γι’ αυτό αγωνιούσε υπερβαλλόντως. Δεν τον ενδιέφερε το δικό Του μαρτύριο και ο θάνατος, αλλά η συνέχιση του σωτηριώδους έργου Του.

Συνέχεια ΕΔΩ →

Η Θεία Κοινωνία του Ιούδα και η δική μας σωστή προετοιμασία

Αδελφοί μου, «να με μιμείσθε λέγει ο Κύριος».

Ο πρώτος να είναι έσχατος και ο Δεσπότης να είναι ο διακονών. Δηλαδή να Τον μιμηθούμε όσο είναι δυνατόν περισσότερο στην ταπείνωση. Τα κηρύγματα νομίζω ότι δεν χρειάζονται, διότι όλη η Εκκλησιαστική υμνολογία είναι ένα κήρυγμα πολύ δυνατό, που αν κανένας το προσέχει λέξη προς λέξη και ειδικότερα αυτοί που έχουν και δίπλα λίγο τη μετάφραση, συγκλονίζονται από όλα όσα μας διδάσκει η Εκκλησιαστική μας υμνολογία, σήμερα βέβαια, για την προδοσία του Ιούδα.

Συνέχεια  ΕΔΩ→

ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ: Μεγάλη Πέμπτη

(και για μεγάλα παιδιά)

Σχόλια στα δραματικά γεγονότα της Αγίας και Μεγάλης Εβδομάδας

ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ – Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΗΣ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗΣ

Η Μεγάλη Πέμπτη είναι για την Εκκλησία μας αφορμή να θυμηθούμε τον Μυστικό Δείπνο, την παράδοση δηλαδή του μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας, την προδοσία του Ιούδα, αλλά και την υπερφυή προσευχή του Κυρίου προς τον Πατέρα Του, να μην Τον αφήσει να πιει το ποτήρι του Πάθους, αλλά και την υπακοή Του σ’ Αυτόν. Το γεγονός όμως που δίδει διδάγματα στη ζωή μας είναι η ταπείνωση του Χριστού, ο οποίος έπλυνε τα πόδια των μαθητών Του, πριν φάνε μαζί για τελευταία φορά. Στα καθίσματα του Όρθρου της ημέρας ψάλλουμε χαρακτηριστικά: “Ο λίμνας και πηγάς και θαλάσσας ποιήσας, ταπείνωσιν εκπαιδεύων αρίστην, λεντίω ζωννύμενος μαθητών πόδας ένιψε, ταπεινούμενος υπερβολή ευσπλαχνίας”. Ο Δημιουργός του κόσμου ταπεινώνεται από την υπερβολική ευσπλαχνία Του για μας, αλλά και μας διδάσκει την άριστη οδό της ταπείνωσης.

Μεγάλη Τετάρτη-το Άγιο Ευχέλαιο

Υπό Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Αντινόης κ.κ. ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ

Η Αγία Ορθόδοξό μας Εκκλησία θέσπισε να τελείται την Αγία και Μεγάλη Τετάρτη το Ιερό Μυστήριο του Αγίου Ευχελαίου. Το μυστήριο αυτό είναι ένα από τα εφτά Ιερά Μυστήρια της Εκκλησίας. Μέσα στο ιερό Ευαγγέλιο βλέπουμε, ότι οι άγιοι Απόστολοι σε πολλές περιστάσεις άλειφαν με ευλογημένο ελαιόλαδο τους ασθενείς και εθεραπεύοντο (Μαρκ. 6:13). Έτσι, η Ορθόδοξος Εκκλησία, που συνεχίζει απαραχάρακτα την Αποστολική Παράδοση, τελεί αυτό το Ιερό Μυστήριο, για την θεραπεία των ψυχικών και σωματικών ασθενειών των πιστών Ορθοδόξων Χριστιανών.

Για το Ιερό Μυστήριο του Ευχελαίου μας μιλά ο άγιος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος, ο οποίος προτρέπει τους πιστούς: Εάν κάποιος είναι ασθενείς, να προσκαλέσει τους πρεσβυτέρους της Εκκλησίας, και αφού προσευχηθούν γι’ αυτόν, να τον αλείψουν με λάδι στο όνομα του Κυρίου. Και η προσευχή της πίστεως θα σώσει εκείνον, που υποφέρει, και ο Κύριος θα τον σηκώσει από κρεβάτι του πόνου, και αν έχει διαπράξει αμαρτήματα, θα συγχωρεθούν. Τέλος, προτρέπει όλους, να εξομολογούνται τα παραπτώματά τους ο ένας στον άλλο, και να προσεύχονται για να θεραπευθούν (Ιακ. 5:14-15).Δύο είναι τα στοιχεία του Ιερού Μυστηρίου. Το ορατό, που είναι το λάδι και το δεύτερο είναι η αόρατη Θεία Χάρις, που επικαλούμεθα για να αγιάσει το ελαιόλαδο και να χαρίσει στον κάθε πιστό την ψυχική και σωματική του υγεία.

Συνέχεια  ΕΔΩ→

ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ: Μεγάλη Τετάρτη

Σχόλια στα δραματικά γεγονότα της Αγίας και Μεγάλης Εβδομάδας

ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ – Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

Η Μεγάλη Τετάρτη είναι για την Εκκλησία αφορμή να θυμηθούμε την αμαρτωλή γυναίκα, η οποία αλείφει τα πόδια του Χριστού με μύρο και δάκρυα, τα σκουπίζει με τα μαλλιά της και λαμβάνει από το Θεό την συγχώρεση για τις αμαρτίες της. Στον Όρθρο της ημέρας ψάλουμε το τροπάριο της Κασσιανής, μεγάλης υμνογράφου του 9ου αιώνα μ. Χ., το οποίο αναφέρεται στην “εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσαν γυνήν”, αλλά και μια σειρά άλλων ποιητικότατων ύμνων που μαρτυρούν το γεγονός της αγάπης προς τον Χριστό, η οποία ελευθερώνει γνήσια τον άνθρωπο.

Συνέχεια →