ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ: Μεγάλο Σάββατο

Σχόλια στα δραματικά γεγονότα της Αγίας και Μεγάλης Εβδομάδας

ΜΕΓΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟ – Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ

Το Μεγάλο Σάββατο η Εκκλησία μας κείται στην προσδοκία της Ανάστασης. Ο Χριστός βρίσκεται στον Άδη, το σώμα Του έχει ταφεί, χωρίς όμως να γνωρίζει την φθορά που γνωρίζουν όλοι οι νεκροί, καθώς παραμένει ενωμένο με την θεότητα, ενώ η ψυχή του Χριστού βρίσκεται στην κόλαση, στο χώρο του θανάτου, όπου κηρύττει την μετάνοια. Ο Θεάνθρωπος Χριστός ολοκληρώνει το έργο της Θείας Οικονομίας, που είναι η ανάσταση όλης της Δημιουργίας και όλων των ανθρώπων, κι αυτών που ήταν εν ζωή, αλλά και αυτών που είχαν πεθάνει πριν τον ερχομό του Ιησού στον κόσμο. Ο έσχατος εχθρός του ανθρώπου, ο θάνατος, νικιέται δια του θανάτου του Χριστού, και όλα κινούνται στην προσδοκία της Ανάστασης, της γνήσιας ελευθερίας.

Συνέχεια →

ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ: Μεγάλη Παρασκευή

Σχόλια στα δραματικά γεγονότα της Αγίας και Μεγάλης Εβδομάδας

ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ – Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΗΣ ΘΥΣΙΑΣ

Η Μεγάλη Παρασκευή μας φέρνει ενώπιον των Παθών του Κυρίου μας. Ο Χριστός υποφέρει, σταυρώνεται και πεθαίνει, για να μας οδηγήσει στην σωτηρία, την απαλλαγή από την φθορά και την αμαρτία που διαποτίζει την ύπαρξή μας και να μας δώσει την Ζωή. Στους Μακαρισμούς, που ψάλλουμε μετά την έξοδο του Εσταυρωμένου, διαβάζουμε χαρακτηριστικά: “Εσταυρώθης δι’ εμέ, ίνα εμοί πηγάσης την άφεσιν. Εκεντήθης την πλευράν, ίνα κρουνούς ζωής αναβλύσης μοι”. Η συγγνώμη του Σταυρού και η ανάβλυση της ζωής μέσα από το Πάθος, μας κάνουν να συνειδητοποιήσουμε ότι αληθινή ελευθερία δεν νοείται χωρίς θυσία.

Συνέχεια →

ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ: Μεγάλη Πέμπτη

Σχόλια στα δραματικά γεγονότα της Αγίας και Μεγάλης Εβδομάδας

ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ – Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΗΣ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗΣ

Η Μεγάλη Πέμπτη είναι για την Εκκλησία μας αφορμή να θυμηθούμε τον Μυστικό Δείπνο, την παράδοση δηλαδή του μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας, την προδοσία του Ιούδα, αλλά και την υπερφυή προσευχή του Κυρίου προς τον Πατέρα Του, να μην Τον αφήσει να πιει το ποτήρι του Πάθους, αλλά και την υπακοή Του σ’ Αυτόν. Το γεγονός όμως που δίδει διδάγματα στη ζωή μας είναι η ταπείνωση του Χριστού, ο οποίος έπλυνε τα πόδια των μαθητών Του, πριν φάνε μαζί για τελευταία φορά. Στα καθίσματα του Όρθρου της ημέρας ψάλλουμε χαρακτηριστικά: “Ο λίμνας και πηγάς και θαλάσσας ποιήσας, ταπείνωσιν εκπαιδεύων αρίστην, λεντίω ζωννύμενος μαθητών πόδας ένιψε, ταπεινούμενος υπερβολή ευσπλαχνίας”. Ο Δημιουργός του κόσμου ταπεινώνεται από την υπερβολική ευσπλαχνία Του για μας, αλλά και μας διδάσκει την άριστη οδό της ταπείνωσης.

Συνέχεια →

ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ: Μεγάλη Τετάρτη

Σχόλια στα δραματικά γεγονότα της Αγίας και Μεγάλης Εβδομάδας

ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ – Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

Η Μεγάλη Τετάρτη είναι για την Εκκλησία αφορμή να θυμηθούμε την αμαρτωλή γυναίκα, η οποία αλείφει τα πόδια του Χριστού με μύρο και δάκρυα, τα σκουπίζει με τα μαλλιά της και λαμβάνει από το Θεό την συγχώρεση για τις αμαρτίες της. Στον Όρθρο της ημέρας ψάλουμε το τροπάριο της Κασσιανής, μεγάλης υμνογράφου του 9ου αιώνα μ. Χ., το οποίο αναφέρεται στην “εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσαν γυνήν”, αλλά και μια σειρά άλλων ποιητικότατων ύμνων που μαρτυρούν το γεγονός της αγάπης προς τον Χριστό, η οποία ελευθερώνει γνήσια τον άνθρωπο.

Συνέχεια →

ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ: Μεγάλη Τρίτη

Σχόλια στα δραματικά γεγονότα της Αγίας και Μεγάλης Εβδομάδας

ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ – ΤΑ ΤΑΛΑΝΤΑ

Η Μεγάλη Τρίτη είναι για την Εκκλησία αφορμή να θυμηθούμε την παραβολή των ταλάντων. Κάποιος άρχοντας πραγματοποιεί ένα μακρινό ταξίδι, και πριν φύγει μοιράζει στους δούλους του τμήματα από την περιουσία του. Στον ένα δίνει πέντε τάλαντα, στον άλλο δύο, στον τρίτο ένα. Μετά την επιστροφή του οι δούλοι του δίνουν λογαριασμό. Αυτός που πήρε πέντε τάλαντα, εργάστηκε και παραδίδει συνολικά δέκα, αυτό που πήρε δύο παραδίδει τέσσερα, ενώ αυτός που πήρε ένα, το επιστρέφει, διότι θεωρεί ότι ο κύριος του είναι σκληρός και θέλει να θερίσει εκεί που δεν έσπειρε. Τότε ο άρχοντας διατάσσει να του πάρουν το τάλαντο και να το δώσουν σ’ αυτόν που έχει τα δέκα και να τον τιμωρήσουν, αποκόπτοντάς τον ουσιαστικά από την κοινωνία με τους άλλους!

Συνέχεια →

ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ: Κυριακή των Βαΐων

Σχόλια στα δραματικά γεγονότα της Αγίας και Μεγάλης Εβδομάδας

του Πρωτ. Θεμιστοκλέους Μουρτζανού, Φιλολόγου – Θεολόγου.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ – ΜΕΤΑ ΒΑΪΩΝ ΚΑΙ ΚΛΑΔΩΝ

“Μετά βαΐων και κλάδων” η υποδοχή του Χριστού στην πόλη της Ιερουσαλήμ την Κυριακή των Βαΐων. Έτσι όπως υποδέχεται ο κόσμος κάθε ξεχωριστό πρόσωπο. Πανηγυρίζει για τον ερχομό του, δοξάζει το γεγονός, θυμάται, ζητά, κραυγάζει, χαιρετά, ενθουσιάζεται. Κι αυτό συμβαίνει πάντοτε. Η ανθρώπινη ζωή χαρακτηρίζεται από την προσμονή του μεσσία, του σωτήρα. Νιώθουμε την ανεπάρκειά μας, μας φαίνεται κοπιαστικό εμείς να αγωνιστούμε για την σωτηρία μας και προσμένουμε το πρόσωπο, τον χαρισματικό ηγέτη, ο οποίος θα μας τραβήξει μέσα στην ανημπόρια μας και θα μας οδηγήσει εκεί που θέλουμε.

Συνέχεια →

ΑΦΙΕΡΩΜΑ: η Μεγάλη Εβδομάδα για παιδιά (κείμενα, έθιμα, κατασκευές για ένα Ορθόδοξο βίωμα των Αγίων Ημερών )

από το ιστολόγιο: Οικογένεια- μια γωνιά του Παραδείσου

 

Έφτασε και φέτος η Μεγάλη Εβδομάδα των Παθών του Χριστού μας…

Ανατρέχοντας σε παλαιότερες αναρτήσεις των ημερών αυτών, σκέφτηκα να τις συγκεντρώσω σε ένα Αφιέρωμα και να τις μοιραστώ και μαζί σας, ελπίζοντας ότι θα σάς φανούν χρήσιμες στην προσπάθεια να βιώσουμε, μαζί με τα παιδιά μας, το βαθύτερο νόημα των ημερών και να φτάσουμε ψυχικά έτοιμοι στην Ανάσταση του Χριστού μας.

η συνέχεια ΕΔΩ

 

Μανούλα, γιατί αυτή τη βδομάδα τη λέμε Μεγάλη;

Αναγνωστικό Β’ Δημοτικού 1963

– Πότε κιόλας ἐπέρασεν η Σαρακοστή; Πότε ἔφθασεν ἡ Μεγάλη ῾Εβδομάδα; Καθόλου δὲν ἐκατάλαβα, εἶπεν ἡ μητέρα στὴ Δαφνούλα καὶ στὸν Κωστάκη, τὰ παιδιά της.

Ἡ Δαφνούλα τὴν ἐρώτησε:
– Γιατί, μητέρα, αὐτὴ τὴν ἑβδομάδα τὴν λέγομε Μεγάλη;
– Γιατί, παιδί μου, τὶς ἡμέρες αὐτὲς ἔπαθε πολλὰ ὁ Χριστὸς ἀπὸ κακοὺς ἀνθρώπους καὶ στὸ τέλος τὸν ἐσταύρωσαν.

Τὴν ὥρα ἐκείνη κάτω στὸ δρόμο τὰ παιδιὰ ἐχαλοῦσαν τὸν κόσμο ἀπὸ φωνές. Ἦταν ὁ Φώτης, ὁ Ἀλέκος καὶ ἄλλα γειτονόπουλα αὐτά, ποὺ ἐφώναζαν. Τί γέλια! Τί ξεφωνητά!Τί κακό!

Συνέχεια ΕΔΩ

ΑΦΙΕΡΩΜΑ: Από το Πάθος στην Ανάσταση- Η Μεγάλη Εβδομάδα (για παιδιά)

με πολλά κείμενα, εικόνες, ζωγραφιές και δραστηριότητες για τα παιδιά-για να γνωρίσουν και να βιώσουν τα γεγονότα της Μεγάλης Εβδομάδας,  το Θείο Πάθος και την Ανάσταση του Κυρίου

δείτε το Αφιέρωμα ΕΔΩ

 

Μανούλα, γιατί αυτή τη βδομάδα τη λέμε Μεγάλη;

Αναγνωστικό Β’ Δημοτικού 1963

– Πότε κιόλας ἐπέρασεν η Σαρακοστή; Πότε ἔφθασεν ἡ Μεγάλη ῾Εβδομάδα; Καθόλου δὲν ἐκατάλαβα, εἶπεν ἡ μητέρα στὴ Δαφνούλα καὶ στὸν Κωστάκη, τὰ παιδιά της.

Ἡ Δαφνούλα τὴν ἐρώτησε:
– Γιατί, μητέρα, αὐτὴ τὴν ἑβδομάδα τὴν λέγομε Μεγάλη;
– Γιατί, παιδί μου, τὶς ἡμέρες αὐτὲς ἔπαθε πολλὰ ὁ Χριστὸς ἀπὸ κακοὺς ἀνθρώπους καὶ στὸ τέλος τὸν ἐσταύρωσαν.

Τὴν ὥρα ἐκείνη κάτω στὸ δρόμο τὰ παιδιὰ ἐχαλοῦσαν τὸν κόσμο ἀπὸ φωνές. Ἦταν ὁ Φώτης, ὁ Ἀλέκος καὶ ἄλλα γειτονόπουλα αὐτά, ποὺ ἐφώναζαν. Τί γέλια! Τί ξεφωνητά!Τί κακό!

Συνέχεια

ΠΑΣΧΑ ΤΩΝ ΑΙΧΜΑΛΩΤΩΝ (Κατοχή 1943, 1944)

 

Εισαγωγή- σύντομο βιογραφικό του συγγραφέα: Ο μακαριστός Μητροπολίτης Τρίκκης και Σταγών Διονύσιος (Χαραλάμπους) (1907-1970), ο από Λήμνου, όταν ήταν πρεσβύτερος, υπηρετούσε, στην Ιερά Μητρόπολη Μηθύμνης (Λέσβος), ως ιεροκήρυξ, ηγούμενος μονής Λειμώνος και αρχιερατικό επίτροπος (1940). Κατά την διάρκεια της γερμανικής κατοχής, είχε συλληφθεί από τους Γερμανούς, τον Αύγουστο του 1942, διότι έκρυβε και περιέθαλπε Βρετανούς στρατιώτες. Επειδή αρνήθηκε ν’ αποκαλύψει τους συνεργάτες του, υπέστη φρικτά βασανιστήρια και καταδικάσθηκε σε δεκαετή φυλάκιση.

Φυλακίσθηκε στη Μυτιλήνη, μετά στο στρατόπεδο Παύλου Μελά στη Θεσσαλονίκη και μετά σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως στην Γερμανία. Απελευθερώθηκε από τους Αμερικανούς στις 4 Μαΐου του 1945 και κατέστη αρχηγός όλων των Ελλήνων που απελευθερώθηκαν, με εντολή του Έλληνα αντιπροσώπου στη Γερμανία, και φρόντισε να συγκεντρωθούν στο Μόναχο και να επιστρέψουν στην Ελλάδα.

Το ιστορικό γεγονός της αναστάσεως του Λαζάρου

…Η μεν Μάρθα συμβολίζει κατά τους Πατέρες την πρακτική εργασία, την πρακτική μετάνοια και τα σωματικά έργα. Η δε Μαρία συμβολίζει την θεωρία, την πνευματική εσωστρέφεια μέσω της οποίας επικοινωνεί κάθε λογική ψυχή με τον Θεό.(Γέροντος Ιωσήφ Βατοπαιδινού)

*Tο Σάββατο (8/4) τιμούμε την υπό του Χριστού Ανάσταση του φίλου Του Λαζάρου.

 

~ Θα σας ενθυμίσω ένα ωραίο ρητό του μεγάλου μας πατρός Επιφανίου Επισκόπου Κύπρου, το οποίον εξεφώνησε κάποτε στην αρχή ενός λόγου του.«Προ εξ ημερών του Πάσχα, δια των πέντε αισθήσεων, τον τετραήμερον ο τριήμερος, ταις δυσί τον έναν χαρίζεται».

Ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός, ο οποίος αποτελείωσε την Αποστολή Του και θεράπευσε το πανανθρώπινο τραύμα και σε έξι ημέρες θα παρεδίδετο στα πανάχραντα Του πάθη, όπου θα εσφράγιζε την επιτυχία της σωτηρίας μας, έδειξε, σαν προοίμιο σε μας τους μαθητές Του και γενικά σε όλον τον κόσμο, ότι υπάρχει ανάσταση νεκρών και ότι Αυτός είναι όντως «η Ανάστασις και η Ζωή».

Καλό μήνα!… και μερικές σκέψεις

.

.

Έφτασε και ο Απρίλιος , η  φύση στα καλύτερά της …διανύουμε μια από τις πιο σημαντικές εποχές του χρόνου: ετοιμαζόμαστε διά της οδού της Μεγάλης Σαρακοστής να εισέλθουμε στην Μεγάλη Εβδομάδα, να ζήσουμε και φέτος το Θείο Δράμα και την Ανάσταση.

Καλό και ευλογημένο μήνα θα σάς ευχηθώ και ας ετοιμάσουμε τις ψυχές μας να “γευτούν” αυτά τα γεγονότα που κάθε χρόνο ζούμε αλλά ως άνθρωποι χοϊκοί ίσως δεν τους δίνουμε την ανάλογη σημασία, ίσως εύκολα τα προσπερνούμε και επιστρέφουμε στα ίδια,στην καθημερινότητα , στις μικρότητές μας, σε όσα ρουφούν την ψυχική και σωματική μας  ενέργεια και εν τέλει τι αφήνουν πίσω τους;…. Σκέφτομαι πως, αν ζούσαμε έστω μια φορά , με συναίσθηση και πραγματική κατάνυξη, την Σταύρωση και την Ανάσταση του Κυρίου, η ζωή μας θα μεταμορφωνόταν, θα είχε μια άλλη αναφορά, θα έπαιρνε μια άλλη τροπή.

.

ΠΑΣΧΑ ΤΩΝ ΑΙΧΜΑΛΩΤΩΝ (Κατοχή 1943, 1944)

 

Εισαγωγή- σύντομο βιογραφικό του συγγραφέα: Ο μακαριστός Μητροπολίτης Τρίκκης και Σταγών Διονύσιος (Χαραλάμπους) (1907-1970), ο από Λήμνου, όταν ήταν πρεσβύτερος, υπηρετούσε, στην Ιερά Μητρόπολη Μηθύμνης (Λέσβος), ως ιεροκήρυξ, ηγούμενος μονής Λειμώνος και αρχιερατικό επίτροπος (1940). Κατά την διάρκεια της γερμανικής κατοχής, είχε συλληφθεί από τους Γερμανούς, τον Αύγουστο του 1942, διότι έκρυβε και περιέθαλπε Βρετανούς στρατιώτες. Επειδή αρνήθηκε ν’ αποκαλύψει τους συνεργάτες του, υπέστη φρικτά βασανιστήρια και καταδικάσθηκε σε δεκαετή φυλάκιση.

Φυλακίσθηκε στη Μυτιλήνη, μετά στο στρατόπεδο Παύλου Μελά στη Θεσσαλονίκη και μετά σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως στην Γερμανία. Απελευθερώθηκε από τους Αμερικανούς στις 4 Μαΐου του 1945 και κατέστη αρχηγός όλων των Ελλήνων που απελευθερώθηκαν, με εντολή του Έλληνα αντιπροσώπου στη Γερμανία, και φρόντισε να συγκεντρωθούν στο Μόναχο και να επιστρέψουν στην Ελλάδα.

ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ: Μεγάλο Σάββατο

(και για μεγάλα παιδιά)

Σχόλια στα δραματικά γεγονότα της Αγίας και Μεγάλης Εβδομάδας

 

ΜΕΓΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟ – Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ

Το Μεγάλο Σάββατο η Εκκλησία μας κείται στην προσδοκία της Ανάστασης. Ο Χριστός βρίσκεται στον Άδη, το σώμα Του έχει ταφεί, χωρίς όμως να γνωρίζει την φθορά που γνωρίζουν όλοι οι νεκροί, καθώς παραμένει ενωμένο με την θεότητα, ενώ η ψυχή του Χριστού βρίσκεται στην κόλαση, στο χώρο του θανάτου, όπου κηρύττει την μετάνοια. Ο Θεάνθρωπος Χριστός ολοκληρώνει το έργο της Θείας Οικονομίας, που είναι η ανάσταση όλης της Δημιουργίας και όλων των ανθρώπων, κι αυτών που ήταν εν ζωή, αλλά και αυτών που είχαν πεθάνει πριν τον ερχομό του Ιησού στον κόσμο. Ο έσχατος εχθρός του ανθρώπου, ο θάνατος, νικιέται δια του θανάτου του Χριστού, και όλα κινούνται στην προσδοκία της Ανάστασης, της γνήσιας ελευθερίας.

Δός μοι τούτον τον Ξένον…”

Απόσπασμα από τον λόγο του αγίου Επιφανίου, αρχιεπισκόπου Κύπρου (4ος — 5ος αι.)

Ο Ιωσήφ ο από Αριμαθαίας, επισκέφθηκε τον Πιλάτο και εζήτησε τό πανακήρατο Σώμα του Χριστού, που ακόμη ήταν επάνω στο Σταυρό, για να το ενταφιάσει. Ο άγιος Επιφάνιος Κύπρου, παίρνοντας αφορμή από την ευαγγελική διήγηση, συνθέτει μιά υπέροχη ομιλία, όπου εμφανίζει τόν Ιωσήφ να λέγει προς τον Πιλάτο: “δός μοι τούτον τόν Ξένον”.Ο ύμνος αυτός διαβάζεται ή ακούγεται στις εκκλησίες τη Μεγάλη Παρασκευή το βράδυ μετά την περιφορά του επιταφίου.

Τον ήλιον κρύψαντα τας ιδίας ακτίνας

και το καταπέτασμα του ναού διαρραγέν

τω του Σωτήρος θανάτω, ο Ιωσήφ θεασάμενος

προσήλθε τω Πιλάτω και καθικετεύει λέγων:

“Δος μοι τούτον τον ξένον,

Τον εκ βρέφους ως ξένον ξενωθέντα εν κόσμω.

…την Μεγάλη Παρασκευή της ζωής μας

.

“Πάντα τὴ Μεγάλη Παρασκευή, νὰ ‘σαι μόνος σὰν τὸ Χριστὸ προσμένοντας τὸ τελευταιο καρφί, τὸ ξύδι, τὴ λόγχη.

Τὶς ζαριὲς ν’ ἀκους ἀτάραχα στὸ μοίρασμα τῶν ὑπαρχόντων σου, τὶς βλαστήμιες, τὶς προκλήσεις, τὴν ἀδιαφορία.

Πρὶν τὴν Παρασκευὴ δὲν ερχεται ἡ Κυριακή, τότε λησμονας τὰ μαρτύρια τῶν δρόμων της Μεγάλης Παρασκευης της ζωης μας.

 

ΠΡΟΣΚΥΝΟΥΜΕΝ ΣΟΥ ΤΑ ΠΑΘΗ, ΧΡΙΣΤΕ…(αγ. Παϊσίου)

«-Γέροντα, πώς θα αποκτήσω ευλάβεια στα Πάθη του Χριστού;

_Κατ’ αρχάς να σκέφτεσαι τη θυσία του Χριστού και τη δική σου αχαριστία και αμαρτωλότητα. Ένα σχετικό πατερικό κείμενο θα σε βοηθήσει λίγο και αυτό. Αλλά αυτό που θα σε βοηθήσει περισσότερο είναι το ίδιο το Πάθος, η θυσία του Κυρίου. Ο  Χριστός δεν δίδαξε απλώς μερικά πράγματα, αλλά θυσιάστηκε για το ανθρώπινο γένος, βασανίστηκε, σταυρώθηκε, υπέμεινε τόσα.

-Ο σταυρικός θάνατος, Γέροντα, ήταν ατιμωτικός;

-Ναι, ο πιο ατιμωτικός. Είναι φοβερό! Όλοι οι Προφήτες να προφητεύουν για τον Χριστό, και τελικά οι Εβραίοι να Τον δέρνουν, να Τον φτύνουν, να τον εμπαίζουν, να Τον σταυρώνουν!

 

“Ίδε ο Άνθρωπος…”

 (Λόγος του Αγ.Νικολάου Βελιμίροβιτς)

Ιδε ό άνθρωπος!», κραύγασε ό Πιλάτος στον Ιουδαϊκό όχλο, όταν τούς παρουσίασε το Χριστό πού φορούσε το αγκάθινο στεφάνι και το πορφυρό ιμάτιο. Γιατί το είπε αυτό ό Πιλάτος; Ήταν από θαυμασμό για την επιβλητικότητα, τη γαλήνη και τη σιωπή του Χριστού, ή με σκοπό να προκαλέσει τη συμπάθεια των Ιουδαίων; Ίσως και το ένα και το άλλο. Άς κραυγάσουμε κι εμείς με θαυμασμό: «Ίδε ό άνθρωπος!» Αυτός είναι ό πραγματικός, ό αληθινός και ένδοξος Άνθρωπος, ό άνθρωπος όπως τον είχε στο νου Του ό Θεός όταν έπλασε τον Αδάμ. 

 

ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ: Μεγάλη Παρασκευή

(και για μεγάλα παιδιά)

Σχόλια στα δραματικά γεγονότα της Αγίας και Μεγάλης Εβδομάδας

 

ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ – Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΗΣ ΘΥΣΙΑΣ

Η Μεγάλη Παρασκευή μας φέρνει ενώπιον των Παθών του Κυρίου μας. Ο Χριστός υποφέρει, σταυρώνεται και πεθαίνει, για να μας οδηγήσει στην σωτηρία, την απαλλαγή από την φθορά και την αμαρτία που διαποτίζει την ύπαρξή μας και να μας δώσει την Ζωή. Στους Μακαρισμούς, που ψάλλουμε μετά την έξοδο του Εσταυρωμένου, διαβάζουμε χαρακτηριστικά: “Εσταυρώθης δι’ εμέ, ίνα εμοί πηγάσης την άφεσιν. Εκεντήθης την πλευράν, ίνα κρουνούς ζωής αναβλύσης μοι”. Η συγγνώμη του Σταυρού και η ανάβλυση της ζωής μέσα από το Πάθος, μας κάνουν να συνειδητοποιήσουμε ότι αληθινή ελευθερία δεν νοείται χωρίς θυσία.