“Του πολέμου το παιδί”-σκέψεις μιας μητέρας

Παιδιά και πόλεμος

Με αφορμή τον θάνατο των αθώων παιδιών στο ελληνορθόδοξο σχολείο “Ἅγιος Ἰωάννης Δαμασκηνὸς” στην  Συρία…

*******************
(επαναφορά παλαιότερης ανάρτησής μας, ως ελάχιστο μνημόσυνο στα αθώα παιδιά, που πληρώνουν τα πάθη και της κακίες των μεγάλων και ισχυρών του κόσμου αυτού…Εκείνα θα λογιστούν ως μάρτυρες Χριστού, εμείς όμως θα δώσουμε λόγο για ό,τι μπορούσαμε να κάνουμε και δεν κάναμε…) Συνέχεια

Η ανδρεία μάνα κυρα-Μαρίνα και η μετάνοια του εξωμότη Κωνσταντή…

(Με συγκίνηση πολλή διάβασα τον βίο του νεομάρτυρα από το παρακάτω βιβλίο και ως ελάχιστο μνημόσυνο αναφέρω το όνομά της μητέρας του στον τίτλο  αυτής της ανάρτησης…συγκλονίστηκα από την στάση της αγίας εκείνης μάνας, που χάρη στην έντονη αντίδρασή της, έφερε σε επίγνωση και μετάνοια τον εξωμότη γιο.Και πόσες προσευχές θα είχε αναπέμψει στον Θεό για την μετάνοιά του…Οι προσευχές οι καρδιακές της μάνας δεν πάνε χαμένες…Τα γόνατα της προσευχής και όχι τα λόγια  σώζουν τα παιδιά….Alexia)

Από τους λαμπρότερους Νεομάρτυρες της πατρίδας μας στους χρόνους της Τουρκοκρατίας, που με το εκούσιο μαρτύριό του το έτος 1800 μ.Χ. ξεπλένει με το ζεστό νεανικό αίμα του το στίγμα της επιπόλαιης πράξης του εξισλαμισμού του, που δέχθηκε σε καιρούς πείνας, ανέχειας, στερήσεως και εγκαταλείψεως από τους πάντες.

Στην σωτηρία του, όμως, συμμετέχει η αφανής μητέρα του. Η απλοϊκή εκείνη γυναίκα του λαού, αλλά συνάμα και ανδρεία Υδριώτισσα. Συνέχεια