Νοέμβριος: Καλό μήνα!!!
Μῆνας: Ὀκτώβριος 2020
Ο πλούσιος και ο φτωχός Λάζαρος (για παιδιά)
(η ευαγγελική περικοπή με απλά λόγια, σχολιασμός και ζωγραφιά για τα παιδιά)
Ευαγγέλιο Κατά Λουκάν ιστ’ 19-31- Κυριακὴ Ε’ Λουκά
Διήγηση
Κάποτε ο Χριστός είπε μια παραβολή:
Ήταν κάποιος άνθρωπος πλούσιος, ο οποίος ζούσε την καλύτερη ζωή. Επειδή είχε χρήματα, όλη μέρα τρωγόπινε και διασκέδαζε με τους φίλους του. Στο δρόμο, κάτω από το σπίτι του πλουσίου, ζούσε κι ένας φτωχός που τον έλεγαν Λάζαρο. Ο Λάζαρος δεν είχε ούτε για να φάει. Έτρωγε λοιπόν από τα ψίχουλα που έπεφταν από το τραπέζι του πλουσίου, δηλαδή από τα σκουπίδια του. Δεν έφτανε αυτό, αλλά ήταν άρρωστος και γεμάτος πληγές, ώστε να μην έχει δύναμη να περιποιηθεί τον εαυτό του, αλλά ούτε και να διώξει τα σκυλιά που πήγαιναν και τον έγλυφαν. Κάποτε ο Λάζαρος πέθανε. Πέθανε και ο πλούσιος και τον έθαψαν με μεγάλες τιμές και πολλούς λόγους.
Το Ευαγγέλιο και ο Απόστολος της Κυριακής 1 Νοεμβρίου 2020 : Η παραβολή του πλουσίου και του Λαζάρου
Ἡ παραβολή τοῦ πλουσίου καί τοῦ Λαζάρου
Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς Ε΄ Λουκᾶ (Λουκ. ις΄ 19-31)
Εἶπεν ὁ Κύριος· ἄνθρωπός τις ἦν πλούσιος, καὶ ἐνεδιδύσκετο πορφύραν καὶ βύσσον εὐφραινόμενος καθ᾿ ἡμέραν λαμπρῶς. πτωχὸς δέ τις ἦν ὀνόματι Λάζαρος, ὃς ἐβέβλητο πρὸς τὸν πυλῶνα αὐτοῦ ἡλκωμένος καὶ ἐπιθυμῶν χορτασθῆναι ἀπὸ τῶν ψιχίων τῶν πιπτόντων ἀπὸ τῆς τραπέζης τοῦ πλουσίου· ἀλλὰ καὶ οἱ κύνες ἐρχόμενοι ἀπέλειχον τὰ ἕλκη αὐτοῦ. ἐγένετο δὲ ἀποθανεῖν τὸν πτωχὸν καὶ ἀπενεχθῆναι αὐτὸν ὑπὸ τῶν ἀγγέλων εἰς τὸν κόλπον Ἀβραάμ· ἀπέθανε δὲ καὶ ὁ πλούσιος καὶ ἐτάφη. καὶ ἐν τῷ ᾅδῃ ἐπάρας τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ, ὑπάρχων ἐν βασάνοις, ὁρᾷ τὸν Ἀβραὰμ ἀπὸ μακρόθεν καὶ Λάζαρον ἐν τοῖς κόλποις αὐτοῦ. καὶ αὐτὸς φωνήσας εἶπε· πάτερ Ἀβραάμ, ἐλέησόν με καὶ πέμψον Λάζαρον ἵνα βάψῃ τὸ ἄκρον τοῦ δακτύλου αὐτοῦ ὕδατος καὶ καταψύξῃ τὴν γλῶσσάν μου, ὅτι ὀδυνῶμαι ἐν τῇ φλογὶ ταύτῃ. εἶπε δὲ Ἀβραάμ· τέκνον, μνήσθητι ὅτι ἀπέλαβες σὺ τὰ ἀγαθά σου ἐν τῇ ζωῇ σου, καὶ Λάζαρος ὁμοίως τὰ κακά· νῦν δὲ ὧδε παρακαλεῖται, σὺ δὲ ὀδυνᾶσαι· καὶ ἐπὶ πᾶσι τούτοις μεταξὺ ἡμῶν καὶ ὑμῶν χάσμα μέγα ἐστήρικται, ὅπως οἱ θέλοντες διαβῆναι ἔνθεν πρὸς ὑμᾶς μὴ δύνωνται, μηδὲ οἱ ἐκεῖθεν πρὸς ἡμᾶς διαπερῶσιν. εἶπε δέ· ἐρωτῶ οὖν σε, πάτερ, ἵνα πέμψῃς αὐτὸν εἰς τὸν οἶκον τοῦ πατρός μου· ἔχω γὰρ πέντε ἀδελφούς· ὅπως διαμαρτύρηται αὐτοῖς, ἵνα μὴ καὶ αὐτοὶ ἔλθωσιν εἰς τὸν τόπον τοῦτον τῆς βασάνου. λέγει αὐτῷ Ἀβραάμ· ἔχουσι Μωϋσέα καὶ τοὺς προφήτας· ἀκουσάτωσαν αὐτῶν. ὁ δὲ εἶπεν· οὐχί, πάτερ Ἀβραάμ, ἀλλ᾿ ἐάν τις ἀπὸ νεκρῶν πορευθῇ πρὸς αὐτούς, μετανοήσουσιν. εἶπε δὲ αὐτῷ· εἰ Μωϋσέως καὶ τῶν προφητῶν οὐκ ἀκούουσιν, οὐδὲ ἐάν τις ἐκ νεκρῶν ἀναστῇ πεισθήσονται.
ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (31 Οκτωβρίου)
Άγιοι Στάχυς, Απελλής, Αμπλίας, Ουρβανός, Νάρκισσος και Αριστόβουλος οι Απόστολοι από τους Εβδομήκοντα
Άγιος Επίμαχος ο Αιγύπτιος
Άγιος Νικόλαος από τη Χίο ο Νεομάρτυρας
Άγιος Ιάκωβος επίσκοπος Μυγδονίας
Μνήμη ανώνυμου ομολογητού
Άγιοι Στέφανος, Bαρνάβας, Tρόφιμος, Δορυμέδων, Kοσμάς, Δαμιανός, Σάββας, Bάσης, Αβράμιος «και της συνοδίας αυτών»
Άγιος Παις ο μάρτυς
Άγιες Δώδεκα κόρες
Άγιοι Σέλευκος και Στρατονίκη οι σύζυγοι
Άγιοι Επίμαχος και Γορδιανός
Άγιοι Τρείς Μάρτυρες «οι εν Μελιτινή»
Ανάμνηση των εγκαινίων του Πατριάρχου Ευκτηρίων
Όσιοι Σπυρίδων και Νικόδημος «οι εν τω σπηλαίω»
Άγιος Ιωάννης Κοτσούρωφ ο πρωτομάρτυρας της νεότερης Ρωσίας
O άγιος νεομάρτυς Νικόλαος από τη Χίο (31 Οκτωβρίου 1754)
ο συγκλονιστικός βίος και το μαρτύριο του αγίου νεομάρτυρος Νικολάου από τη Χίο
Μαρτύρησε στη Χίο στις 31 Οκτωβρίου 1754
Ο άγιος Νεομάρτυς Νικόλαος γεννήθηκε στις Καρυές της Χίου από γονείς ευσεβείς χριστιανούς, τον Πέτρο και την Σταματού.
Από μικρό παιδί ήταν χαριτωμένος όχι μόνο στο σώμα αλλά και στην ψυχή. Ζούσε χριστιανικά με πολλή ευλάβεια και εγκράτεια, παρόλο που μεγάλωνε χωρίς νουθεσίες, καθώς ήταν ορφανός από πατέρα. Πάνω απ’ όλα ήταν απλός, άκακος και όλοι θαύμαζαν την υπομονή του.
Σε ηλικία είκοσι ετών συμφώνησε μ’ ένα συμπατριώτη του χτίστη να πάνε μαζί στη Μαγνησία της Μ. Ασίας, να εργαστούν. Εκεί στη Μαγνησία ο άγιος συνέχιζε τον χριστιανικό τρόπο ζωής και πρόκοβε στην αρετή.
Η καθαγίαση των ναών της Θεσσαλονίκης, μετά την απελευθέρωση – Οκτώβριος 1912
Στις 31 Οκτωβρίου 1912 ξεκίνησε η καθαγίαση των ναών της Πόλης.Ο μητροπολίτης Αθηνών Θεόκλητος άρχισε να επισκέπτεται τους ιερούς ναούς.
Πρώτα επισκέφτηκε την Αγία Σοφία που είχαν καταλάβει οι Βούλγαροι και τέλεσε απλή δέηση επειδή ο ναός θεωρήθηκε “ακαθάριστος”.Στη συνέχεια επισκέφτηκε την Αγία Παρασκευή (Αχειροποίητος),τον Άγιο Γεώργιο (Ροτόντα) όπου κι εκεί είχαν καταλύσει οι Βούλγαροι και τον Άγιο Παντελεήμονα όπου προσευχήθηκαν και έψαλλαν τα κατάλληλα για την περίσταση τροπάρια.
Η Αγία Απολλωνία, προστάτις των οδοντιάτρων (30 Οκτωβρίου)
Ένας από τους ισχυρότερους πόνους για το ανθρώπινο σώμα είναι ο οδοντόπονος. Και αυτό γιατί το δόντι συνδέεται με τον εγκέφαλο, τον οφθαλμό και το αυτί καθώς και τα νεύρα τους και έτσι κάθε οδοντόπονος φέρνει σε κρίση το κεφάλι και τα πιο ευαίσθητα όργανά του. Κάθε φορά που τα δόντια πονούν και βρίσκεται σε έξαρση και αντίδραση το σώμα, καταλαβαίνουμε καλύτερα πόσο ευάλωτοι και τρωτοί είμαστε.
Καθετί που αφορά στην ζωή ενός δοντιού, συνδέεται άμεσα με το πόνο: με πόνο ανατέλλουν τα νεογιλά δόντια, με πόνο πέφτουν και βγαίνουν τα μόνιμα, πόνο δημιουργεί η τερηδόνα, πόνο φέρνει το απόστημα, πόνο συνεπάγεται η εξαγωγή…
Ο ΑΓΙΟΣ ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΣ ΖΗΝΟΒΙΟΣ ΚΑΙ ΖΗΝΟΒΙΑ Η ΑΔΕΛΦΗ ΑΥΤΟΥ (30 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ)
παπα Γιώργης Δορμαπράκης
«Οι άγιοι ζούσαν επί της βασιλείας του Διοκλητιανού και ήταν τέκνα ευσεβών γονέων. Και ο μεν Ζηνόβιος συνελήφθη και οδηγήθηκε ενώπιον του ηγεμόνα. Καθώς λοιπόν ανακρινόταν, παρουσιάστηκε από μόνη της και η αδελφή του Ζηνοβία. Κτυπώνται λοιπόν κα οι δύο και ρίχνονται σε λέβητα πίσσας. Διατηρήθηκαν όμως με τη χάρη του Χριστού αβλαβείς, οπότε και δέχονται τον διά ξίφους θάνατο».
ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (30 Οκτωβρίου)
Άγιοι Ζηνόβιος και Ζηνοβία τα αδέλφια
Αγία Ευτροπία
Άγιος Μαρκιανός ο Ιερομάρτυρας
Άγιοι Αλέξανδρος, Κρονίων, Ιουλιανός, Μακάριος και άλλοι Δεκατρείς Μάρτυρες
Άγιοι Κλεόπας ο Απόστολος και Ιωσήφ Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης
Άγιοι Αστέριος, Κλαύδιος, Νέων και Νεονίλλη τα αδέλφια
Άγιοι Τέρτιος, Μάρκος, Ιούστος και Αρτεμάς οι Απόστολοι από τους Εβδομήκοντα
Άγιος Δομέτιος
Όσιος Θεράπων ο παρά τον Λυθροδόνταν ασκήσας
Αγία Απολλωνία, η Παρθένος και Πρεσβύτης, και οι συν αυτή εν Αλεξάνδρεια Μάρτυρες
Όσιοι Στέφανος Μιλιούτιν, Θεόκτιστος ο αδελφός του και Ελένη η μητέρα τους
Άγιος Δήμιος ο Μάρτυρας
Άγιος Μανουήλ
Άγιοι Εννέα Μάρτυρες
Αγία Αναστασία η Ρωμαία, η Οσιομάρτυς (29 Οκτωβρίου)
Η όσια Αναστασία έζησε στα χρόνια του Δεκίου (κατ’ άλλους του Διοκλητιανού) και Bαλλεριανού και καταγόταν από τη Ρώμη. Όταν πέθαναν οι πλούσιοι γονείς της, διαμοίρασε την περιουσία που κληρονόμησε στους φτωχούς και αποσύρθηκε σε μοναστήρι.
Όταν τη συνέλαβε ο ηγεμόνας Πρόβος (περί το 256 μ.Χ.), υπενθύμισε στην Αναστασία την ανθηρή νεότητα της, για την οποία θα έπρεπε να αρνηθεί το Χριστό. Τότε, δυναμική υπήρξε η απάντηση της Αναστασίας:
«Εγώ, είπε, μία ωραιότητα και νεότητα γνωρίζω, εκείνη που δίνει ο Χριστός στις πιστές και γενναίες ψυχές, που προτιμούν γι’ Αυτόν το θάνατο αντί άλλων εγκόσμιων αγαθών, όταν αυτά προτείνονται για την προδοσία του Θεού τους. Πλούτη είχα άφθονα. Δεν τα θέλησα. Αλλά το Χριστό μου τον θέλω και απ’ Αυτόν καμία δύναμη δε θα μπορέσει να με χωρίσει. Αν αμφιβάλλεις, δοκίμασε».
ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (29 Οκτωβρίου)
Άγιοι Ζηνόβιος και Ζηνοβία τα αδέλφια
Αγία Ευτροπία
Άγιος Μαρκιανός ο Ιερομάρτυρας
Άγιοι Αλέξανδρος, Κρονίων, Ιουλιανός, Μακάριος και άλλοι Δεκατρείς Μάρτυρες
Άγιοι Κλεόπας ο Απόστολος και Ιωσήφ Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης
Άγιοι Αστέριος, Κλαύδιος, Νέων και Νεονίλλη τα αδέλφια
Άγιοι Τέρτιος, Μάρκος, Ιούστος και Αρτεμάς οι Απόστολοι από τους Εβδομήκοντα
Άγιος Δομέτιος
Όσιος Θεράπων ο παρά τον Λυθροδόνταν ασκήσας
Αγία Απολλωνία, η Παρθένος και Πρεσβύτης, και οι συν αυτή εν Αλεξάνδρεια Μάρτυρες
Όσιοι Στέφανος Μιλιούτιν, Θεόκτιστος ο αδελφός του και Ελένη η μητέρα τους
Άγιος Δήμιος ο Μάρτυρας
Άγιος Μανουήλ
Άγιοι Εννέα Μάρτυρες
Άγνωστες ηρωίδες της Κατοχής που θυσιάστηκαν για την Ελευθερία
ΕΛΑΧΙΣΤΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΤΙΜΗΣ ΚΑΙ ΔΟΞΑΣ…
Η 60χρονη μάνα Λουκία Τοπάλη και η 38χρονη κόρη της Σοφία Τοπάλη κρεμασμένες στο ίδιο δέντρο . Η 40χρονη Καλλιόπη Μαράτου – Χρήστου από το Αργοστόλι δολοφονημένη στο 3ο χιλιόμετρο του δρόμου από Θεσσαλονίκη προς το Κιλκίς . Η δεκαεξάχρονη Άννα Θωμάκου – Παυλάκου πυροβολήθηκε απ’ τους Ναζί και έπεσε σε πηγάδι για να σωθεί και να εκτελεστεί λίγους μήνες αργότερα στο Χαϊδάρι . Η Μαργαρίτα Δημοπούλου και η 22χρονη Καίτη Βαϊδου εκτελέστηκαν επίσης στο Χαϊδάρι . Η 18χρονη Ήβη Αθανασιάδου δολοφονήθηκε την ώρα που έγραφε συνθήματα στους τοίχους . Η 25χρονη Αλίκη Χεμίκογλου έπεσε χτυπημένη από τα μανιασμένα φλογοβόλα των Γερμανών .
Η προστασία της Παναγιάς
(του π. Δημητρίου Μπόκου)
Οι Ισραηλίτες πορεύτηκαν από την Αίγυπτο προς τη Γη της Επαγγελίας υπό την καθοδήγηση και προστασία ενός απλανούς και μοναδικού οδηγού. Μια νεφέλη υψωνόταν μπροστά τους και προπορευόταν συνεχώς επί σαράντα χρόνια δείχνοντάς τους τον δρόμο. Την ημέρα έριχνε σκιά και τους δρόσιζε από τον καύσωνα της ερήμου. Τη νύχτα γινόταν στύλος πυρός, φωτεινή νεφέλη, για να τους φέγγει.
Η φωτεινή νεφέλη τούς προστάτευε και από κάθε κίνδυνο. Στην Ερυθρά Θάλασσα τούς έσωσε από τους Αιγυπτίους με την παρεμβολή της ανάμεσα στα δύο στρατόπεδα. Από εκεί φώτιζε τους Εβραίους να διαβούν τη θάλασσα, που η ράβδος του Μωυσή είχε χωρίσει θαυματουργικά στα δυο, ενώ σκέπαζε με βαθειά νύχτα τους Αιγυπτίους, καθιστώντας τους ακίνδυνους για τον λαό του Θεού.
Το Συναξάρι της ημέρας (28 Οκτωβρίου)
- Αγία Σκέπη της Υπεραγίας Θεοτόκου εν Βλαχερνώ και επέτειος του «ΟΧΙ»
- Όσιος Στέφανος ο Σαββαΐτης
- Άγιοι Τερέντιος και Νεονίλλη οι σύζυγοι και τα παιδιά τους Σάρβηλος, Νίτας, Ιέραξ, Θεόδουλος, Φώτιος, Βήλη και Ευνίκη
- Άγιοι Αφρικανός, Μάξιμος, Πομπήιος, Τερέντιος και άλλοι τεσσαράκοντα Μάρτυρες
- Όσιοι Φιρμιλιανός Αρχιεπίσκοπος Καισαρείας και Μελχίων Πρεσβύτερος Αντιοχείας
- Αγία Φεβρωνία
- Άγιος Κυριάκος ο Ιερομάρτυρας
- Αγία Άννα μητέρα του Αγίου Κυριάκου
- Όσιος Αθανάσιος Α’ Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης
- Άγιος Αρσένιος ο Αυτωρειανός Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης
- Άγιοι Νεομάρτυρες Αγγελής, Μανουήλ, Γεώργιος και Νικόλαος «ἐκ Μελάμπων Κρήτης»
- Άγιος Αρσένιος Αρχιεπίσκοπος Σερβίας
- Άγιος Αβράμιος επίσκοπος Εφέσου
- Άγιος Ιερομάρτυρας Θεόφιλος, της Λαύρας των Σπηλαίων Κιέβου
- Άγιος Abban
- Αγία Lioba
- Όσιος Διομήδης
- Άγιος Δημήτριος Μητροπολίτης Ροστόφ
- Σύναξη της Παναγίας Ελευθερώτριας στην Αθήνα
- Σύναξη της Παναγίας Ελευθερώτριας στo Διδυμότειχο
- Σύναξη της Παναγίας Πονολύτριας στις Σέρρες
Ιστορίες του πολέμου του 1940 για τα παιδιά
Από τον πόλεμο του ’40. Για να μαθαίνουν και τα παιδιά όσα έζησαν οι μεγάλοι …
Α΄.
Ο μικρός Γιώργος Μαυράκης, απ’ το 52ο δημοτικό σχολείο Ηρακλείου Κρήτης, διηγείται για τον παππού του, που ήταν κι αυτός στον πόλεμο του 1940. Ζούσε στο Καστέλλι Πεδιάδος και όπως και οι άλλοι έπρεπε να κάνει πολλά πράγματα για να ζήσει.
Έτσι λοιπόν μια μέρα, που ο παππούς ο Κώστας μαζί με άλλους τρεις πήγαιναν να δουλέψουν στο εργοστάσιο, έπεσαν ξαφνικά σε μια ομάδα από Γερμανούς. Οι Γερμανοί νόμισαν ότι οι Έλληνες εργάτες τούς είχαν κλέψει τρόφιμα, γι’ αυτό τους συνέλαβαν. Επειδή κανένας δεν μιλούσε, τους οδήγησαν στο χώρο της εκτέλεσης.
Ο παππούς από μέσα του προσευχόταν. Οι Γερμανοί τους σταμάτησαν έξω από την εκκλησία του Άη Γιάννη του Τρεμουλιάρη. Ο αξιωματικός έβγαλε το όπλο του και σκότωσε 14 ανθρώπους. Την ώρα που έφταναν στον παππού, που δε σταμάτησε να προσεύχεται στον άγιο, ο αξιωματικός σταμάτησε. Είπε στον διερμηνέα του να τους πει να φύγουν.
Όσα χρόνια έζησε ο παππούς δεν έλειψε ποτέ απ’ τη γιορτή του Άη Γιάννη.
Η Προσευχή των παιδιών του 1940
Στον καιρό που η Πατρίδα μας πολεμούσε κατά του Άξονα (1940) ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Χρύσανθος είχε συντάξει την ακόλουθη προσευχή, για να τη μάθουν απ’ έξω και να τή λένε οι μικροί μαθητές της πατρίδας μας στον καιρό του ελληνοϊταλικού πολέμου.(σημ. μπορούμε να μάθουμε μια αντίστοιχη και στα δικά μας παιδιά… οι προσευχές των μικρών παιδιών μπορούν να κάνουν θαύματα, σύμφωνα με τον άγιο Παΐσιο… δείτε εδώ)
ΠΡΟΣΕΥΧΗ
.
Κύριε Ιησού Χριστέ, που αγαπάς τόσο πολύ όλα τά παιδιά τον κόσμου, Σε παρακαλούμε άκουσε την προσευχή μας:
Δέξου τις ευχαριστίες μας, γιατί γεννηθήκαμε από Χριστιανούς γονείς και είμαστε Έλληνες και γιατί έστειλες κοντά μας, εκτός απ’ τους γονείς μας, ανθρώπους πού μας αγαπούν και μας φροντίζουν.
Οι άγιοι Νέστορας και Λούπος, οι συναθλητές του αγίου Δημητρίου (27 Οκτωβρίου)
ο άγιος Νέστορας είναι προστάτης των αθλητών
Ὁ Νέστορας ἦταν πολὺ νέος στὴν ἡλικία, ὡραῖος στὴν ὄψη καὶ γνώριμός του Ἁγίου καὶ ἐνδόξου Δημητρίου.
Ὁ Νέστορας, λοιπόν, βλέποντας ὅτι ὁ αὐτοκράτωρ Διοκλητιανὸς χαιρόταν γιὰ τὶς νῖκες κάποιου σωματώδους βαρβάρου, ὀνομαζόμενου Λυαίου, μίσησε τὴν ὑπερηφάνειά του. Βλέποντας ὅμως καὶ τὰ θαύματα τοῦ Ἁγίου Δημητρίου, πῆρε θάρρος. Πῆγε λοιπὸν στὴν φυλακή, ὅπου ἦταν κλεισμένος ὁ Μεγαλομάρτυρας, καὶ ἔπεσε στὰ πόδια του. «Δοῦλε τοῦ Θεοῦ Δημήτριε», εἶπε, «ἐγὼ εἶμαι πρόθυμος νὰ μονομαχήσω μὲ τὸ Λυαῖο, γι’ αὐτὸ προσευχήσου γιὰ μένα στὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ».
Ὁ Ἅγιος, ἀφοῦ τὸν σφράγισε μὲ τὸ σημεῖο τοῦ τιμίου Σταυροῦ, τοῦ εἶπε ὅτι καὶ τὸν Λυαῖο θὰ νικήσει καὶ γιὰ τὸν Χριστὸ θὰ μαρτυρήσει. Τότε, λοιπόν, ὁ Νέστορας μπῆκε στὸ στάδιο χωρὶς φόβο καὶ ἀνεφώνησε: «Θεὲ τοῦ Δημητρίου, βοήθει μοι».
ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (27 Οκτωβρίου)
Σήμερα 27/10 εορτάζουν:
Άγιος Νέστωρ
Αγία Πρόκλα σύζυγος του Πιλάτου
Αγίες Καπετωλίνα και Ερωτηΐδα
Άγιος Κυριάκος Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης
Διήγηση για τους Ίβηρες
Όσιος Δημήτριος ο Νέος (Μπασαράμπης
)Όσιος Νέστωρ ο Χρονογράφος «ὃ ἐν τῷ Σπηλαίῳ»
Άγιοι Μαβριανός και Βαλεντίνος
Ανακομιδή Ιερών Λειψάνων του Αγίου Ανδρέα του Σμολένσκ
Η σφαγή Ελλήνων από βουλγάρους στο Κάτω Νευροκόπι στις 26 Οκτωβρίου 1903
Στις 26 Οκτωβρίου του 1903, ημέρα πανηγύρεως του Ιερού Ναού αγίου Δημητρίου Κάτω Νευροκοπίου (π.ον. Τίρνοβο), όρισε το βουλγαρικό Κομιτάτον καί εισήλθαν ένοπλοι στην πανηγυρίζουσα ακκλησία άνω των 30 λησταντάρται (κομιτατζήδες) , οι οποίοι απήγαγαν τέσσερις Έλληνες , τους έβγαλαν από τον ναό και τους κατεκρεούργησαν…
Την σφαγή αυτή κατήγγειλε σε επιστολή προς τον Οικουμενικό Πατριάρχη ο τότε Μητροπολίτης Δράμας και μετέπειτα εθνομάρτυρας εν Σμύρνη, άγιος Χρυσόστομος (Καλαφάτης).
Η Γυναίκα της Πίνδου (μαρτυρίες)
ένα κείμενο- μαρτυρία μιας γυναίκας που έζησε τα γεγονότα των ημερών εκείνων και τα αναθυμάται με συγκίνηση και τα μεταδίδει με γλαφυρότητα στους ακροατές της…παρ΄όλο το μεγάλο μέγεθος της ομιλίας, την παραθέτουμε αυτούσια, γιατί θα την “αδικούσαμε” αν την συντομεύαμε- “Αντέχουμε…”
Της Φρόσως Ιωαννίδη*
Είναι μεγάλο το χάσμα του χρόνου. Μια 35ετία. Μεγάλο και το χάσμα της ζωής, (από μια κρίσιμη κι επικίνδυνη πλέον φάση της), για μια αποτύπωση, στο χαρτί, βιωμάτων – γεγονότων, όσο το δυνατόν ακριβέστερη. Κι είναι πολύ δύσκολο για μάς, με την ψυχρή τώρα λειτουργία της μνήμης, να πετύχουμε ώστε το παρελθόν, δραματικό και ιερό παρελθόν, να φωτίσει, έστω και για λίγο, τους ακροατές μας, γεφυρώνοντας αυτό το διπλό χάσμα, που προαναφέραμε.Μα είναι καυτά τα γεγονότα, που θέλομε να ιστορήσουμε. Κι η μέθοδος απλή, που θ’ ακολουθήσουμε. Η μεθοδολογία, η τεχνοτροπία, που ακολουθούν οι ιστορικοί και οι νοσταλγοί διαφέρει, όσον και η φύσις των, οι σκοποί των, οι εποχές. Υπάρχει όμως, πάντα εύγλωττη και απλή, ανά τους αιώνες μέθοδος, η από προσωπικής σκοπιάς διήγηση των γεγονότων — βιωμάτων, σίγουρος τρόπος για να διατηρηθούν και αυτά και η αρχική συγκίνησης, που τα περιβάλλει.
Αντέχουμε... 