Αικατερίνη Χατζηγεωργίου: η δασκάλα του Μακεδονικού Αγώνα που έκαψαν ζωντανή οι κομιτατζήδες…

 ΕΛΑΧΙΣΤΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΣΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΘΥΣΙΑ ΤΗΣ…

Μιά μόλις μέρα μετά την δολοφονία του Παύλου Μελά, στις 14 Οκτωβρίου του 1904… και η ελληνική παράδοση καταγράφει με το παράκάτω δημώδες και γλαφυρό ποιήμα την θυσία της:

.

–

Παιδιά μου , γιατί χύνεται δάκρυα με τόση λαύρα 
κι όλα φοράτε μαύρα στο έρμο αυτό σχολειό ;
– Έκαψαν τη δασκάλα μας Βούλγαροι δολοφόνοι
κι έχουμε μείνει μόνοι , χωρίς μανούλα πλειό .
Γιατί από μάνα πιο πολύ μας αγαπούσε εκείνη ,
η δόλια Αικατερίνη από τη Γευγελή .

“Mάθετε στα παιδιά σας, πριν απ΄ όλα, να εξεγείρονται εναντίον του κακού που κυριαρχεί στις ψυχές τους…”

(ένα κείμενο του αγ. Νικολάου που  με άγγιξε ως μητέρα.Αισθάνθηκα πολύ μεγάλο το βάρος της ευθύνης μου και  μεγάλο το χρέος μου απέναντι στην πατρίδα. Ο ρόλος των πατριωτικών συλλόγων τεράστιος, αλλά απαιτείται “προεργασία” από την οικογένεια .)

“Με τίποτα δεν μπορεί μια γυναίκα να φανεί πατριώτης, εάν δεν διαπαιδαγώγησε τα παιδιά της σε πατριωτικό πνεύμα. Εάν παραμέλησε να το κάνει αυτό, ο πατριωτισμός της είναι ψευδής, ακόμα και να ήταν μέλος όλων των πατριωτικών συλλόγων και υπογράφουσα όλων των καυτών σοβινιστικών μανιφέστων. Οι ήρωες δεν ετοιμάζονται στους πατριωτικούς συλλόγους, αλλά στην οικογένεια. Εγώ γνωρίζω γονείς, οι οποίοι με πολύ εμφανή τρόπο καυχιούνται για τον πατριωτισμό τους, ενώ τα παιδιά τους υποτιμητικά φτύνουν την πατρίδα τους. Αισχύνομαι τον