.jpg)
Αλήθεια, αυτοί οι καλικάντζαροι που «φιγουράρουν» αυτές τις μέρες στα παραμύθια, στις διακοσμήσεις, παντού…
Υπήρχαν στην πραγματικότητα!
Και όχι μόνο υπήρχαν, αλλά οι απλοί και απονήρευτοι άνθρωποι τους έβλεπαν και τους άκουγαν!
Μας τα διηγούνταν η γιαγιά μου…
-Αλήθεια, γιαγιά, τους βλέπατε τους καλικάντζαρους τέτοιες μέρες;
-Ναι, παιδί μου…οι παλιότεροι , όσοι ήταν σαν τους γονείς μου και μεγαλύτεροι, τους έβλεπαν, εμείς μόνο τους ακούγαμε…
Ήταν κάτι άσχημα, μαυριδερά πλάσματα, κάτι ανάμεσα σε σκύλο και άνθρωπο, με ουρά…
Μέχρι τον πόλεμο του 40 και την κατοχή περίπου, τους ακούγαμε τα βράδια να τριγυρνούν έξω από το χωριό, ειδικά κοντά σε νερόμυλους, και να διασκεδάζουν με νταούλια και ζουρνάδες.
Ο πατέρας μου, ο μυλωνάς, ο προπάππους σας, πολύ αγριευόταν εκείνα τα βράδια, μόνος στο μύλο και οι καλικάντζαροι να γυρνούν τριγύρω, να τραγουδούν και να χορεύουν…
Ξέραν ο κόσμος τότε ότι είναι κακά πνεύματα που εμφανίζονται στις ημέρες του Δωδεκαημέρου και εξαφανίζονται μόλις γίνει ο Μεγάλος Αγιασμός των Φώτων.
Μάλιστα, ένας άτυχος χωρικός , που βρέθηκε νύχτα στον δρόμο τους, τον άρπαξαν και τον βάλαν να χορεύει ως το πρωί, γιατί λέει είχαν γλέντι γάμου! Λέγαν μάλιστα ότι του κρεμούν «μαντήλια» -δώρα στους γάμους- και το πρωί που ξημέρωσε και εξαφανίστηκαν οι Καλικάντζαροι, βρέθηκε φορτωμένος βρύα από το ποτάμι!
Αυτοί ήταν οι καλικάντζαροι …
Τώρα χάθηκαν , δεν τους βλέπουμε ούτε τους ακούμε… τότε τα παιδιά τους τρέμανε τέτοιες μέρες. προσέχαμε μην μπουν στα σπίτια και μας μαγαρίσουν τα λουκάνικα και τα άλλα γιορτινά φαγητά, μην βγούμε βράδυ από το σπίτι και πάθουμε συγκοπή από τον φόβο μας…
Περιμέναμε πότε θα ΄ρθουν τα Φώτα, να αγιάσει ο παπάς τα νερά και να χαθούν από την γη, να ηρεμήσουμε και εμείς…
-Τώρα χάθηκαν οι καλικάντζαροι, γιατί γίναμε εμείς καλικάντζαροι, αποτελείωσε την διήγηση ο θείος μου… και ίσως να μην έχει άδικο…
********
Αυτά μας διηγούνταν η γιαγιά τέτοιες μέρες στο χωριό… και μας δημιουργήθηκε η πεποίθηση ότι μόνο ευχάριστοι στην όψη και στην παρουσία δεν ήταν αυτοί οι καλικάντζαροι…
Και πραγματικά απορώ πώς διείσδυσαν τόσο εύκολα στην ζωή μας και στην ζωή των παιδιών μας… και τους «ανοίγουμε» την πόρτα, τους μπάζουμε στα σπίτια μας και διασκεδάζουν τα παιδιά με τέτοιες φιγούρες… και τα μεταμφιέζουμε σε τέτοια πλάσματα, στις σχολικές γιορτές…ίσως θα έπρεπε να το ξανασκεφτούμε, γνωρίζοντας το πραγματικό, δαιμονικό τους πρόσωπο, αν είναι ό,τι καλύτερο για να τους προσκαλούμε στην ζωή μας και στην ζωή των παιδιών μας αυτές τις Άγιες Ημέρες…
Υπάρχουν τόσες άλλες, αγιασμένες μορφές για να παρουσιάσουμε στα παιδάκια: ο νεογέννητος Χριστός, η μανούλα Παναγία, ο προστάτης τους ο Ιωσήφ, ο πραγματικός άγιος Βασίλειος… ο Πρόδρομος ο Βαπτιστής και τα έθιμα των Φώτων… και τόσες άλλες όμορφες και ωφέλιμες παραδόσεις…
Γιατί να προσκαλούμε στην ζωή τους τέτοιες άσχημες και δαιμονικές παρουσίες, που μόνο τα όνειρά τους στοιχειώνουν και την ψυχούλα τους μαυρίζουν;…
Ας γεμίσουμε τις ψυχούλες τους με ομορφιά και Φως, από εκείνο που έλαμψε εκείνη την Άγια Νύχτα…
φωτο από: sakettos και misha
.
Αντέχουμε... 
συμφωνω μαζί σου Αλεξία! δεν είναι και μενα οτι καλύτερο σαν αναμνηση απο την παιδικη ηλικία οι καλικάντζαροι γιαυτο και δεν μιλώ στην κόρη μου για αυτούς! στο σχολείο της μίλησαν αλλα της είπα πως δεν είναι αληθινοί είναι παραμύθι και τέλειωσε εκεί!
Μοῦ ἀρέσειΜοῦ ἀρέσει
Ναι, Ντίνα μου, στα μικρά και εγώ το ίδιο λέω, δεν θέλω να αγριευτούν…
τα μεγάλα γνωρίζουν πλέον την αλήθεια, αλλά είναι σε ηλικία που μπορούν να διαχειριστούν το θέμα.
Σε ευχαριστώ για την επίσκεψη και το σχόλιο- καλές και ευλογημένες γιορτές!
Μοῦ ἀρέσειΜοῦ ἀρέσει
Τι μου θύμησες! Τους παππούδες μου, που αυτή την περίοδο πάντα αναφέρονταν σε αυτό το θέμα και μάλιστα η γιαγιά μου έλεγε ότι ούτε ρούχα δεν άφηναν απλωμένα έξω το βράδυ για να μην τα μαγαρίσουν. Ήμασταν μικρά και ακούγαμε αποσβολωμένα όλες αυτές τις διηγήσεις.
Σε ευχαριστώ για την τόσο σωστή τοποθέτηση σου στο θέμα.
Με το καλό να γιορτάσουμε και φέτος τον ερχομό Του στη γη!
Μοῦ ἀρέσειΜοῦ ἀρέσει
Πολλά βλέπαν και νιώθαν οι παλιοί, λόγω της καθαρότητας της ψυχής τους…
Καλά Χριστούγεννα, Ευτυχία μου, ευλογημένα και χαρμόσυνα!
Μοῦ ἀρέσειΜοῦ ἀρέσει
Αὐτόματη εἰδοποίηση σύνδεσης: HALLOWEEN: Αν ξέραμε τι ήταν , θα το γιορτάζαμε;… | οικογένεια: μια γωνιά του Παραδείσου
Πολύ όμορφο κείμενο αλά ακόμη ωραιότερη η προτροπή στ τέλος. Ευχαριστουμε θερμά.
Μοῦ ἀρέσειἌρεσε στοὺς 1 πρόσωπο
Αὐτόματη εἰδοποίηση σύνδεσης: HALLOWEEN: Αν ξέραμε τι ήταν , θα το γιορτάζαμε;… | Σημεία Καιρών
Αὐτόματη εἰδοποίηση σύνδεσης: HALLOWEEN: ΑΝ ΞΕΡΑΜΕ ΤΙ ΗΤΑΝ ΘΑ ΤΟ ΓΙΟΡΤΑΖΑΜΕ;
Αὐτόματη εἰδοποίηση σύνδεσης: HALLOWEEN. Μια ακόμα νεοταξική «γιορτή» για τα (υπό πλύση εγκεφάλου) παγκοσμιοποιημένα παιδιά μας. « ΑΒΕΡΩΦ